HOTEL SAVOY | PRAPREMIERA POLSKA

„Wszyscy, którzy tu mieszkają, będą ofiarami hotelu Savoy. Nikt nie ujdzie cało z hotelu Savoy”– pointuje u kresu życia Sanczin, jeden z bohaterów powieści Rotha „Hotel Savoy”.

Kto w Łodzi pamięta, że Rothowi chodziło o właśnie ten łódzki hotel? Roth opisał hotel, który pod tą samą nazwą wciąż funkcjonuje w tym samym budynku. W jego murach i zachowanym szybie windy są zaklęte historie ze 100 lat działalności. Reżyser Michał Zadara i jego współpracownicy wywołują te wspomnienia ukryte w hotelu, używając sławnej powieści Rotha, opisującej ludzką nędzę po końcu pierwszej wojny światowej, kiedy stary świat już dawno przestał istnieć, a nowy jeszcze się nie urodził.

W przemysłowym mieście, pełnym kominów, robotników i przejeżdżających, powracających z frontu tysięcy żołnierzy ścierają się społeczne obrazy ówczesnego świata – wielkiej finansjery i małych interesów, szczęście życia z tragedią śmierci. A wszyscy ciągle czekają na milionera Henry’ego Bloomfielda, który ma wybawić miasto od wszelkich trosk i problemów. Łódź – choć nigdy nie przytacza się jej nazwy w książce – jest najbardziej znaczącą postacią utworu. Opisy ulic, skwerów, targowisk, dworca są realnym obrazem powojennych lat.

Roth zestawia dwa światy: przeszłości, starych zasad i wartości, które przechodziły do historii, oraz żywiołu młodego, prężnego, zmiatającego wszelkie przeciwności – rewolucji. Spektakl angażuje nieodkrytą, na co dzień zamkniętą przestrzeń hotelu Savoy. Poprzez podwórko, kuchnię, salę śniadaniową, sekretne mansardy, aż do piętra dla najbiedniejszych wiedzie podróż do ukrytego w szczelinach tego budynku świata.